Ik was laatst boodschappen doen toen mij het onderstaande gebeurde toen ik wilde afrekenen bij de kassa.
ik had mijn boodschappen in mijn tas gedaan en wilde gaan betalen. Waarop de jongen achter de kassa op volume standje 50 het bedrag noemt wat ik moet betalen. Dus ik betaal uiteraard netjes met mijn Apple Watch mijn boodschappen. Waarop hij weer op standje 50 mij een fijne dag wenst.
waarop ik tegen hem zei ik ben misschien slechtziend maar ik ben niet doof. Waarop hij schrok en zei maar zo bedoelde ik het niet. Waarna ik mijn weg naar huis vervolgde.
mensen lijken heel vaak te denken dat als je een beperking hebt dat je er gelijk iets bij hebt. 9 van de 10 keer denken mensen dat je als wat voor beperking dan ook maar hebt, je ook gelijk een verstandelijke beperking erbij hebt gekregen. Of zoals in dit geval ik mankeer wat aan mijn ogen dus dan zal ik ook wel doof zijn. Het is niet dat je de ene beperking hebt, je dan de ander er gratis bij krijgt. Kijk dat ik nu zeldzame ziektes spaar alsof het een bingokaart is, dat wil niet zeggen dat iedereen dat doet.
moraal van dit verhaal.. behandel iemand met een beperking zoals je zelf behandeld zou willen worden. Wij zijn ook gewoon maar mensen. En als je iets uit interesse zou willen weten, vraag het dan gewoon. Dan zal je zien dat je van de meeste mensen gewoon een normaal antwoord zult krijgen.
